حرف هاي ما هنوز ناتمام ... تا نگاه مي کني وقت رفتن است ... باز هم همان حکايت هميشگي ... پيش از آن که با خبر شوي ...لحظه ي عزيمت تو ناگزير مي شود ...آي ... !آي ! دريغ و حسرت هميشگي ... ناگهان چقدر زود دير مي شود ...
[گل]
